Ήταν καποτε ενα... [αγορι 'η κοριτσι να το πω?... δε μπορω να αποφασισω οποτε....]
Ηταν καποτε που λετε ενα ον... η Κοκκινοκρυφιτσα.
Περπατουσε χαρωπο μεσα σε ενα δασος. [ειχε μαστουρωσει με LSD αλλα δε το λεμε γιατι τα διαμαντια αυτα τα διαβαζουν κ μικρα παιδια]
Περαπτουσε που λετε χαρωπο και χοροπηδηχτο - ηταν πεταχτουλικο πουτανακι - με την κοκκινη μπερτα του να ανεμιζει καθως νομιζε οτι ηταν ο σουπερ μαν [ειπαμε... LSD].
"... To receive last temptations from Lord Satan... Take a bite said the serpent..." - τραγουδουσε χαρωπά Deicide η Κοκκινοκρυφιτσα - είχε μια σχετική άνεση βλέπετε με τα death metal φωνητικά...
*Εικαστικην παρεμβασις του γραφωντος:
Η ιστορια της Κοκκινοκρυφιτσας ξεκινα απο τοτε που γυρισε απ την Αμερικη και ξεκινησε να γνωριζει τη γλυκια γευση των ναρκωτικων. Μη μπορωντας να αντεξει το αβασταχτο βαρος της καταντιας της, εκρυβε τα πραγματικα της συναισθηματα μεχρι που ανατιναχτηκαν τα παντα και επεσε στα ναρκωτικα....
Καθως λοιπον περπατουσε και απολαμβανε της μαστουρα της η Κοκκινοκρυφιτσα, κατι την ενοχλησε... Μπζζζζζζζζ.... μπζζζ...
"Ρε γαμω της Ευας το μουνι!!!"... αναφωνησε η Κοκκινοκρυφιτσα με μάτια κατακόκκινα από .... το θυμό [φυσικά]
Ηταν μια Μελισσουλα.
"Σου γαμησω" βριζει ο Κοκκινοσκουφιτσα την Μελισσουλα.
"Θα με κλασεις ντοοοοοοοο μμμπππππππουτσο" απανταει η Μελισσουλα.
Πωωωω λεει η Κοκκινοκρυφιτσα μπλεξαμε δωχαμου με ντο μπουστη.
"Ελα ρε μορτισσα κατσε να καψουμε ενα Τουρκο να μου πεις την ιστορια σου"
"Εμενα που με βλεπεις", λεει η Μελισσουλα, "ειμαι πολυ ευαισθητος. Γιατι εχω γεννηθει με ολους αυτους τους μυες και τα αλλα παιδια δε με παιζανε και δεν εχω φιλους να κάνω παρέα. μππππππχχχχ..μπουχου χουυυυυυυυυυχουυυυυυ...."
"Ελα μη κλαις, παρε λιγο το τσιγαρο"
Με περισση συμπονοια εβλεπε η Κοκκινοκρυφιτσα τη Μελισσουλα να ρουφαει τουρκικες με αναφηλητα.
"Δε πειραζει ρε μορτισσα, ελα, ελα μαζι μου να τη βρισκουμε παρεα να πομε"
Κ ετσι ξεκινησαν το ταξιδι τους μεσα στο δασος - με αλλα λογια συνεχισαν να πινουν τσιγαρα...
Ξαφνου εκει που περπατουσαν βρηκαν κατι μανιταρια.
"Ωωωωωωωωω μαλλλλλλλλακα μανιταρια!!! Ελα παμε να κοψουμε να τα φαμε ολα να γινει της πουτανας..." ειπε η Κοκκινοκρυφιτσα.
Ετσι ομως οπως πηγαν να πεσουν με τα μουτρα στα μανιταρια - τα οποια να σημειωσουμε οτι ηταν παραισθησιογονα - τσουπ!!!! Ενα Στρουμφ!!!!!!
"Πωωωωω Κοκκινοκρυφιτσα... αυτη η τελευταια ψιλη μου εκαψε τον εγκεφαλο!!!! Βλεπω Στρουμφ μαλακα!"
"Και εγω ρε γαμημενε" λεει η Κοκκινοκρυφιτσα.
"Παιδια δε με βλεπετε μονο εσεις... οντως υπαρχω. Ειμαι το μονο Στρουμφ που απεμεινε στο χωριο μας. Με λένε Μελένιο."
"Και ποιο ειναι το χωριο σας?" αναφωνουν με αγωνια η Κοκκινοκρυφιτσα και η Μελισσουλα.
"Η Ιεριστρουμφσος", απάντησε όλο χαρά και καμάρι έτσι κορδωτό κορδωτό το λιλιπούτειο στρουμφ.
"Και γιατι εισαι μονος σου Μελενιε? Παρεπιπτοντως, πειναμε εμεις. θες να παραγγειλουμε κανα πιγοτυρο να φαμε?" ειπε η Μελισσουλα.
"Εεε οχι δε τρωω μετα τις 6. Αν θελετε ομως φατε εσεις κ εγω θα πιω μια μπυρα. Ολη μερα αλλωστε μπυρες πινω." είπε ο Μελένιος [σε αυτό το σημέιο οι άλλοι δύο παρατήρησαν οτι ο Μελένιος ψιλο παραπατούσε...]
"Ρε μαλακα πινεις μπυρες ολη μερα και δε τρως? Ετσι κανεις διαιτα εσυ? χοχοχοοχοοχ..." τον κοροιδεψαν η Κοκκινοκρυφιτσα κ η Μελισσουλα.
"μπχχχχχ... μπου χου χου χουυυυυυυυυχοχυχουουυυυυυυυ" ξεσπασε σε κλαμμα ο Μελενιος.
"Γι αυτο εφυγαν ολοι απ το χωριοοοοοοοοοοοο... με αφησαν.... γιατι ειμαι τοσο ωραιοπαθης λιμοκοντορος και δε με αντεξαν. Και ενα βραδυ ειχα πιει τοσες μπυρες που πηγαινα στο δρομο σε αγνωστους και τους εκανα "ΝΑ! ΝΑ ΡΕ! ΝΑ! ΠΑΡ'ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΟΥ!!". Μπουυχουχουυυυυ και τοτε εφυγαν ολοι κ μ αφησαν μονο μουυυυυυυ..."
Τα ματια της Κοκκινοκρυφιτσας κ της Μελισσουλας δακρυσαν. Ε ας τον παρουμε μαζι μας ντο νταλαιπωρο δωπερα... σαματς κ τις καταλαβαινει που τραβαει το καναλι μονος του....
Ο Μελενιος στην αρχη δεν ηθελε να γινει συμμετοχος στην χασισοποσια γιατι φοβοταν μη τον δει κανας γνωστος και τον καταλαβει αλλα εντος ολιγου οι αλλοι των επεισαν...
Ετσι λοιπον ξεκινησαν παλι το περπατημαααααα...
Καθως περπατουσαν λοιπον - μαλλον... παραπατουσαν - ο Μελενιος καταλαθος κατι πατησε.
"Ε γαμω ντη μπαναγια να πομε... δε μ αφηνε να τη βρω με τιποτα δηλαδης... θελετεεεε να γαμησωωωωω καμια παναγια?"... Ηταν μια καμπια.
Μια καμπια μ ενα τσιγαριλικι σα τον βραχιωνα μου.
"Τι καμεις εδω ρε μορτη;" χαιρετα η Κοκκινοκρυφιτσα.
"Εδω πινω ενα τσιγαρο κ μετα θα παω να καθαρισω το σπιτι μου. Μονο ετσι καθαριζω εγω. Ε κ μετα θα αναψω αλλο ενα κ θα μαγειρεψω. Ε κ μετα θα φουνταλωσω αλλο ενα κ θα παω βολτα το σκυλι... Ε κ μετα..."
"Μαλακα, ποσο πινεις εσυ; Παλιοχασικλα" του ειπε η Κοκκινοκρυφιτσα.
"Στ αρχιδια μου ρε. Γαμησε τους ρε." ειπε η μικρη γλυωδης καμπια.
"Θελετε να φαμε ολοι μαζι?"
Ολοι φυσικα απαντησαν καταφατικα, ακομα κ ο Μελενιος παραολο που ειχε περασει 6 η ωρα.
"Ε εσυ με τα κοκκινα... η Αμερικανα... για πιασε δουλεια οση ωρα κοβω τα λαχανικα" ειπε η μικρη με χρωμα σαπιου μηλου καμπια.
"Ρεεεεεεεεεε....σσσσσσσσεεεε πρακαλω.... βαλε κ λιγο βουτυρο στο φαιιιιιιι... να γινει ετσι χοντροοοοοοο..." ειπε η Μελισσουλα που ηδη της τρεχαν τα σαλια κ το ματι της ειχε αρχισει να γυαλιζει και ηταν ετοιμη να αρχισει να γαζωνει ντο γκοσμο με τζιμπιες.
"Οχχχχχιιιι ρε... εγω τρωω μονο υγιεινα... δε βαζω μαλακιες λιπη στο φαι μου... α θα βαλω αλατι Ημαλαιων"... απαντησε η καμπια με κατι ματια να κρεμονται στο πατωμα.
Η Μελισσουλα καταλαβε οτι ο τυπος ηταν μικλιν χαρά και δε θα βγαζε άκρη οποτες τα παρατησε...
"εεεεεεεεε για εγερθετω..." βροντοφωναξε η Κοκκινοκρυφιτσα.
*Σημειωση του γράφοντος:
Η φραση της τελευταιας σειρας του μεχρι τωρα διαλογου ουδεμια σχεση εχει με τη γνωστη φραση μελους της Χ.Α. και πρωην μελος ελληνικου βλακ μεταλ συγκροτηματος με αρχαιοελληνικο 'ονομα. Κλαστε μου τ αρχιδια λοιπον....
Ηταν ενα κουμπούρι σα κορμό δέντρου.
[... μετά από 5 λεπτά...]
"Πωωω μαλακες δε ξερω τι με γινεται... της ποτανας γινεται ρε φιλε..." γκρινιαξε η μικρη σιχαμερη καμπια που ειχε πλεον σουφρωσει απ τη μαστουρα κ ειχε διπλωσει σαν τις πιπεριες μου μαζευουν στο τηγανι...
"Φερε μου μια μπυρα..." πεταχτηκε ο Μελενιος.
Σε αυτό το σημέιο η κάμπια του έδωσε μια μπακέτα να φάει γιατι ήταν θεονήστικος και ο Μελένιος την σήκωσε να την πίει νομίζοντας οτι είναι μπουκάλι μπύρα... [τελειωμένος λέγεται]
"Πειναω" ειπε κοφτα η Μελισσουλα δινοντας έναν άλλο αέρα και παρουσιάζοντας μια ακόμα όψη της πραγματικότητας....
"ουυυοοουυυυοοοουυυυυυυυυ [τσιριχτος ηχος καψαλ] φαι μαλλλλλλλλικα παμε να φαμε..." ουρλιαξε η καμπια κ πεταχτηκε προς την κουζινα.
Ο Μελενιος ειχε αγκαλιασει μια μπυρα με το ενα χέρι και κουτουλώντας τραυλισε "μμμ-μμμαλλ-λλλλααα-αακες εγγγ-γγγω ερχομαι σε λλ-λλλλιγο...."
"ΘΑ ΠΑΡΕΙΣ Τ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΑΣ!!!!" του φωναξαν με χαχανα η καμπια και η Κοκκινοκρυφιτσα.... χαχανα που κοπηκαν αποτομα οταν αντικρυσαν πως η Μελισσουλα ειχε ήδη φάει το μισό φαγητό...
[Αφού έφαγαν]
"Ε μωρη Αμερικάνα με τα κόκκινα... πιάσε δουλεια μη σ γαμησσσσσω... εγω μαγείρεψα ρε..." ψέλισσε η κάμπια που τα ματια της είχαν γυρίσει καβούρλα απ το καψέμ...
"φφφφφφφφ καλα με γαμας τωρα αλλα άντε... επειδη εισαι φιλος..." απάντησε η Κοκκινοκρυφίτσα που δε ξεχώριζες πλέον τα μάτια της απ το κατακόκκινο μεταξένιο απαλό πεντακάθαρο σέξι πανέμορφο γυαλιστερό θελκτικό ελκυστικό τσίλικο υπέροχο καλοραμμένο κουκλίστικο μπερτάκι της.
"Α ρε γαμησου. Εγω μαγείρεψα πουστη. Ρε γιατι τον κανετε παρέα αυτον εδω? Πουστης Αμερικανος πρεπει να ειναι..." ανταπάντησε η καμπια.
"Χχχχχχχχρρρρρρρρρρρρ..." ακούστηκε ένα ροχαλητό.
Ο Μελένιος είχε αποκοιμηθεί εδώ και ώρα.
Εκεί που πανε λοιπόν να το λαμπαδιάσουν....
ΒΒΒΡΡΡΡΡΡΡΖΖΖΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΜΜΜΜΜΜΜΜΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΠΠΠΠΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΠΠΠΠΠΟΟΟΟΥΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖ..............................
Μια μπουλτόζα πέρασε απο πάνω απ το σπίτι της κάμπιας και... παειιιιιιιιιιι... τους έλιωσε....
Από τότε λέει υπάρχει ένας μύθος γι αυτο το δάσος....
Τα πνεύματα της Κοκκινοκρυφίτσας, της Μελισσούλας, του Μελένιου στρουμφ και της κάμπιας δέθηκαν για πάντα και κατοικούν σε αυτό το δάσος. Και επιπλέον μαζεύονται λέει μια φορά το μήνα (γιατι ο καθένας τους μένει αλλού... οι τρεις θεσσαλονίκη και ο ένας Χαλκιδικη...) και αποτελειώνουν εκείνο το τελευταίο τσιγάρο, και μετά βλέπουν ταινία όλοι μαζί, αγκαλισαμένοι κ αγαπημένοι...
... και μετά πατάνε όλοι ένα μπούτσο στον Μελένιο [ο οποίος ΠΡΟΦΑΝΩΣ είναι γκεη μετροσεξουαλ].... και μετα οταν αποξεραθεί εντελώς στον ύπνο... τον ζωγραφίζουν και πούτσες σ 'ολο το κορμίτ... και τον τραβάνε βίντεο...
Και ζήσαν αυτοί καλά και αυτοι καλύτερα...
Ηταν καποτε που λετε ενα ον... η Κοκκινοκρυφιτσα.
Περπατουσε χαρωπο μεσα σε ενα δασος. [ειχε μαστουρωσει με LSD αλλα δε το λεμε γιατι τα διαμαντια αυτα τα διαβαζουν κ μικρα παιδια]
Περαπτουσε που λετε χαρωπο και χοροπηδηχτο - ηταν πεταχτουλικο πουτανακι - με την κοκκινη μπερτα του να ανεμιζει καθως νομιζε οτι ηταν ο σουπερ μαν [ειπαμε... LSD].
"... To receive last temptations from Lord Satan... Take a bite said the serpent..." - τραγουδουσε χαρωπά Deicide η Κοκκινοκρυφιτσα - είχε μια σχετική άνεση βλέπετε με τα death metal φωνητικά...
*Εικαστικην παρεμβασις του γραφωντος:
Η ιστορια της Κοκκινοκρυφιτσας ξεκινα απο τοτε που γυρισε απ την Αμερικη και ξεκινησε να γνωριζει τη γλυκια γευση των ναρκωτικων. Μη μπορωντας να αντεξει το αβασταχτο βαρος της καταντιας της, εκρυβε τα πραγματικα της συναισθηματα μεχρι που ανατιναχτηκαν τα παντα και επεσε στα ναρκωτικα....
Καθως λοιπον περπατουσε και απολαμβανε της μαστουρα της η Κοκκινοκρυφιτσα, κατι την ενοχλησε... Μπζζζζζζζζ.... μπζζζ...
"Ρε γαμω της Ευας το μουνι!!!"... αναφωνησε η Κοκκινοκρυφιτσα με μάτια κατακόκκινα από .... το θυμό [φυσικά]
Ηταν μια Μελισσουλα.
"Σου γαμησω" βριζει ο Κοκκινοσκουφιτσα την Μελισσουλα.
"Θα με κλασεις ντοοοοοοοο μμμπππππππουτσο" απανταει η Μελισσουλα.
Πωωωω λεει η Κοκκινοκρυφιτσα μπλεξαμε δωχαμου με ντο μπουστη.
"Ελα ρε μορτισσα κατσε να καψουμε ενα Τουρκο να μου πεις την ιστορια σου"
"Εμενα που με βλεπεις", λεει η Μελισσουλα, "ειμαι πολυ ευαισθητος. Γιατι εχω γεννηθει με ολους αυτους τους μυες και τα αλλα παιδια δε με παιζανε και δεν εχω φιλους να κάνω παρέα. μππππππχχχχ..μπουχου χουυυυυυυυυυχουυυυυυ...."
"Ελα μη κλαις, παρε λιγο το τσιγαρο"
Με περισση συμπονοια εβλεπε η Κοκκινοκρυφιτσα τη Μελισσουλα να ρουφαει τουρκικες με αναφηλητα.
"Δε πειραζει ρε μορτισσα, ελα, ελα μαζι μου να τη βρισκουμε παρεα να πομε"
Κ ετσι ξεκινησαν το ταξιδι τους μεσα στο δασος - με αλλα λογια συνεχισαν να πινουν τσιγαρα...
Ξαφνου εκει που περπατουσαν βρηκαν κατι μανιταρια.
"Ωωωωωωωωω μαλλλλλλλλακα μανιταρια!!! Ελα παμε να κοψουμε να τα φαμε ολα να γινει της πουτανας..." ειπε η Κοκκινοκρυφιτσα.
Ετσι ομως οπως πηγαν να πεσουν με τα μουτρα στα μανιταρια - τα οποια να σημειωσουμε οτι ηταν παραισθησιογονα - τσουπ!!!! Ενα Στρουμφ!!!!!!
"Πωωωωω Κοκκινοκρυφιτσα... αυτη η τελευταια ψιλη μου εκαψε τον εγκεφαλο!!!! Βλεπω Στρουμφ μαλακα!"
"Και εγω ρε γαμημενε" λεει η Κοκκινοκρυφιτσα.
"Παιδια δε με βλεπετε μονο εσεις... οντως υπαρχω. Ειμαι το μονο Στρουμφ που απεμεινε στο χωριο μας. Με λένε Μελένιο."
"Και ποιο ειναι το χωριο σας?" αναφωνουν με αγωνια η Κοκκινοκρυφιτσα και η Μελισσουλα.
"Η Ιεριστρουμφσος", απάντησε όλο χαρά και καμάρι έτσι κορδωτό κορδωτό το λιλιπούτειο στρουμφ.
"Και γιατι εισαι μονος σου Μελενιε? Παρεπιπτοντως, πειναμε εμεις. θες να παραγγειλουμε κανα πιγοτυρο να φαμε?" ειπε η Μελισσουλα.
"Εεε οχι δε τρωω μετα τις 6. Αν θελετε ομως φατε εσεις κ εγω θα πιω μια μπυρα. Ολη μερα αλλωστε μπυρες πινω." είπε ο Μελένιος [σε αυτό το σημέιο οι άλλοι δύο παρατήρησαν οτι ο Μελένιος ψιλο παραπατούσε...]
"Ρε μαλακα πινεις μπυρες ολη μερα και δε τρως? Ετσι κανεις διαιτα εσυ? χοχοχοοχοοχ..." τον κοροιδεψαν η Κοκκινοκρυφιτσα κ η Μελισσουλα.
"μπχχχχχ... μπου χου χου χουυυυυυυυυχοχυχουουυυυυυυυ" ξεσπασε σε κλαμμα ο Μελενιος.
"Γι αυτο εφυγαν ολοι απ το χωριοοοοοοοοοοοο... με αφησαν.... γιατι ειμαι τοσο ωραιοπαθης λιμοκοντορος και δε με αντεξαν. Και ενα βραδυ ειχα πιει τοσες μπυρες που πηγαινα στο δρομο σε αγνωστους και τους εκανα "ΝΑ! ΝΑ ΡΕ! ΝΑ! ΠΑΡ'ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΟΥ!!". Μπουυχουχουυυυυ και τοτε εφυγαν ολοι κ μ αφησαν μονο μουυυυυυυ..."
Τα ματια της Κοκκινοκρυφιτσας κ της Μελισσουλας δακρυσαν. Ε ας τον παρουμε μαζι μας ντο νταλαιπωρο δωπερα... σαματς κ τις καταλαβαινει που τραβαει το καναλι μονος του....
Ο Μελενιος στην αρχη δεν ηθελε να γινει συμμετοχος στην χασισοποσια γιατι φοβοταν μη τον δει κανας γνωστος και τον καταλαβει αλλα εντος ολιγου οι αλλοι των επεισαν...
Ετσι λοιπον ξεκινησαν παλι το περπατημαααααα...
Καθως περπατουσαν λοιπον - μαλλον... παραπατουσαν - ο Μελενιος καταλαθος κατι πατησε.
"Ε γαμω ντη μπαναγια να πομε... δε μ αφηνε να τη βρω με τιποτα δηλαδης... θελετεεεε να γαμησωωωωω καμια παναγια?"... Ηταν μια καμπια.
Μια καμπια μ ενα τσιγαριλικι σα τον βραχιωνα μου.
"Τι καμεις εδω ρε μορτη;" χαιρετα η Κοκκινοκρυφιτσα.
"Εδω πινω ενα τσιγαρο κ μετα θα παω να καθαρισω το σπιτι μου. Μονο ετσι καθαριζω εγω. Ε κ μετα θα αναψω αλλο ενα κ θα μαγειρεψω. Ε κ μετα θα φουνταλωσω αλλο ενα κ θα παω βολτα το σκυλι... Ε κ μετα..."
"Μαλακα, ποσο πινεις εσυ; Παλιοχασικλα" του ειπε η Κοκκινοκρυφιτσα.
"Στ αρχιδια μου ρε. Γαμησε τους ρε." ειπε η μικρη γλυωδης καμπια.
"Θελετε να φαμε ολοι μαζι?"
Ολοι φυσικα απαντησαν καταφατικα, ακομα κ ο Μελενιος παραολο που ειχε περασει 6 η ωρα.
"Ε εσυ με τα κοκκινα... η Αμερικανα... για πιασε δουλεια οση ωρα κοβω τα λαχανικα" ειπε η μικρη με χρωμα σαπιου μηλου καμπια.
"Ρεεεεεεεεεε....σσσσσσσσεεεε πρακαλω.... βαλε κ λιγο βουτυρο στο φαιιιιιιι... να γινει ετσι χοντροοοοοοο..." ειπε η Μελισσουλα που ηδη της τρεχαν τα σαλια κ το ματι της ειχε αρχισει να γυαλιζει και ηταν ετοιμη να αρχισει να γαζωνει ντο γκοσμο με τζιμπιες.
"Οχχχχχιιιι ρε... εγω τρωω μονο υγιεινα... δε βαζω μαλακιες λιπη στο φαι μου... α θα βαλω αλατι Ημαλαιων"... απαντησε η καμπια με κατι ματια να κρεμονται στο πατωμα.
Η Μελισσουλα καταλαβε οτι ο τυπος ηταν μικλιν χαρά και δε θα βγαζε άκρη οποτες τα παρατησε...
"εεεεεεεεε για εγερθετω..." βροντοφωναξε η Κοκκινοκρυφιτσα.
*Σημειωση του γράφοντος:
Η φραση της τελευταιας σειρας του μεχρι τωρα διαλογου ουδεμια σχεση εχει με τη γνωστη φραση μελους της Χ.Α. και πρωην μελος ελληνικου βλακ μεταλ συγκροτηματος με αρχαιοελληνικο 'ονομα. Κλαστε μου τ αρχιδια λοιπον....
Ηταν ενα κουμπούρι σα κορμό δέντρου.
[... μετά από 5 λεπτά...]
"Πωωω μαλακες δε ξερω τι με γινεται... της ποτανας γινεται ρε φιλε..." γκρινιαξε η μικρη σιχαμερη καμπια που ειχε πλεον σουφρωσει απ τη μαστουρα κ ειχε διπλωσει σαν τις πιπεριες μου μαζευουν στο τηγανι...
"Φερε μου μια μπυρα..." πεταχτηκε ο Μελενιος.
Σε αυτό το σημέιο η κάμπια του έδωσε μια μπακέτα να φάει γιατι ήταν θεονήστικος και ο Μελένιος την σήκωσε να την πίει νομίζοντας οτι είναι μπουκάλι μπύρα... [τελειωμένος λέγεται]
"Πειναω" ειπε κοφτα η Μελισσουλα δινοντας έναν άλλο αέρα και παρουσιάζοντας μια ακόμα όψη της πραγματικότητας....
"ουυυοοουυυυοοοουυυυυυυυυ [τσιριχτος ηχος καψαλ] φαι μαλλλλλλλλικα παμε να φαμε..." ουρλιαξε η καμπια κ πεταχτηκε προς την κουζινα.
Ο Μελενιος ειχε αγκαλιασει μια μπυρα με το ενα χέρι και κουτουλώντας τραυλισε "μμμ-μμμαλλ-λλλλααα-αακες εγγγ-γγγω ερχομαι σε λλ-λλλλιγο...."
"ΘΑ ΠΑΡΕΙΣ Τ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΑΣ!!!!" του φωναξαν με χαχανα η καμπια και η Κοκκινοκρυφιτσα.... χαχανα που κοπηκαν αποτομα οταν αντικρυσαν πως η Μελισσουλα ειχε ήδη φάει το μισό φαγητό...
[Αφού έφαγαν]
"Ε μωρη Αμερικάνα με τα κόκκινα... πιάσε δουλεια μη σ γαμησσσσσω... εγω μαγείρεψα ρε..." ψέλισσε η κάμπια που τα ματια της είχαν γυρίσει καβούρλα απ το καψέμ...
"φφφφφφφφ καλα με γαμας τωρα αλλα άντε... επειδη εισαι φιλος..." απάντησε η Κοκκινοκρυφίτσα που δε ξεχώριζες πλέον τα μάτια της απ το κατακόκκινο μεταξένιο απαλό πεντακάθαρο σέξι πανέμορφο γυαλιστερό θελκτικό ελκυστικό τσίλικο υπέροχο καλοραμμένο κουκλίστικο μπερτάκι της.
"Α ρε γαμησου. Εγω μαγείρεψα πουστη. Ρε γιατι τον κανετε παρέα αυτον εδω? Πουστης Αμερικανος πρεπει να ειναι..." ανταπάντησε η καμπια.
"Χχχχχχχχρρρρρρρρρρρρ..." ακούστηκε ένα ροχαλητό.
Ο Μελένιος είχε αποκοιμηθεί εδώ και ώρα.
Εκεί που πανε λοιπόν να το λαμπαδιάσουν....
ΒΒΒΡΡΡΡΡΡΡΖΖΖΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΜΜΜΜΜΜΜΜΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒΠΠΠΠΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΜΠΠΠΠΠΟΟΟΟΥΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖ..............................
Μια μπουλτόζα πέρασε απο πάνω απ το σπίτι της κάμπιας και... παειιιιιιιιιιι... τους έλιωσε....
Από τότε λέει υπάρχει ένας μύθος γι αυτο το δάσος....
Τα πνεύματα της Κοκκινοκρυφίτσας, της Μελισσούλας, του Μελένιου στρουμφ και της κάμπιας δέθηκαν για πάντα και κατοικούν σε αυτό το δάσος. Και επιπλέον μαζεύονται λέει μια φορά το μήνα (γιατι ο καθένας τους μένει αλλού... οι τρεις θεσσαλονίκη και ο ένας Χαλκιδικη...) και αποτελειώνουν εκείνο το τελευταίο τσιγάρο, και μετά βλέπουν ταινία όλοι μαζί, αγκαλισαμένοι κ αγαπημένοι...
... και μετά πατάνε όλοι ένα μπούτσο στον Μελένιο [ο οποίος ΠΡΟΦΑΝΩΣ είναι γκεη μετροσεξουαλ].... και μετα οταν αποξεραθεί εντελώς στον ύπνο... τον ζωγραφίζουν και πούτσες σ 'ολο το κορμίτ... και τον τραβάνε βίντεο...
Και ζήσαν αυτοί καλά και αυτοι καλύτερα...
No comments:
Post a Comment